Madagaskar, een droombestemming? Absoluut! Door zijn wisselende landschappen, unieke planten en dieren en zijn kleine stroom van toerisme is het een vreselijk mooi en uniek vakantieland. Maar Madagaskar heeft ook een andere kant, iets wat ik nog niet eerder op reis heb meegemaakt en wat ik vind dat je moet weten voordat je Madagaskar bezoekt; schrijnende armoede.

Ik zet wat ervaringen van mij op een rijtje, wat ik heb beleefd in Madagaskar tijdens onze trip van 27 dagen in maart/april 2019. Laat je er niet door afschrikken, Madagaskar is fantastisch maar wees voorbereidt.

• Voor mijn gevoel ging ik op Madagaskar 300 jaar terug in de tijd. Je ziet veel zeboe’s (soorten koeien) met wagens die wordt gebruikt. De wagens zijn vaak met houten wielen en vallen vaak van ellende uit elkaar. Veel voorkomend is ook dat er geen zeboe is die de wagen voortrekt, maar men zelf. Zo zijn er ook ’taxi’s (riksja’s) waarbij een karretje met twee wielen door een mens wordt getrokken.

• Kleding met de hand wassen is de normaalste zaak van de wereld op Madagaskar. In mijn beleving zijn er maar een handje vol rijke mensen die een wasmachine hebben. Al rijdend door Madagaskar zie je overal, voornamelijk dames en meiden, de handwas doen in (vaak bruin) rivier water.
• Overal kom je bedelenden kinderen en volwassenen tegen. Kinderen schreeuwen vaak “bonbon”, dit betekend dat ze graag snoep willen. Volwassen laten met de handen zien dat ze geld nodig hebben. Wij gaven naast snoep ook lege waterflessen aan bedelaars. Dit kunnen zij gebruiken om honing of andere producten in te bewaren.
• Waar je rekening mee moet houden is dat er weinig eetplekken zijn waar je onderweg veilig kan eten, zonder ziek te worden. Er zijn voornamelijk markten waarbij veel fruit en streetfood wordt verkocht, iets waar wij voorzichtig mee zijn. Supermarkten of lunchtentjes waar je een broodje kan kopen, kun je bijna wel vergeten. Als wij een lange rijdag hadden, lunchten wij soms in een goed hotel/resort langs de weg of soms haalden we koekjes en chipjes (en als we geluk hadden brood) bij een winkel bij een tankstation. Deze winkels lijken het meest op de winkels die wij Europeanen gewend zijn. Ook haalden we vaak fruit, zoals ananas, langs de weg!

• Kinderarbeid is hier nog steeds gebruikelijk. Je ziet kinderen helpen op het land, kilometers lopen met bakstenen op hun hoofden of ze vragen of ze je auto mogen wassen. Een beroep wat je ook veel ziet langs de weg is grote keien kapot slaan in kiezelsteentjes. School wordt wel gefinancierd door de overheid. Maar wanneer ze thuis nodig zijn om geld/eten te verzamelen, gaat dit voor.
• Elektriciteit valt regelmatig uit in de hotels waar wij sliepen. Al kwam ik er achter dat de meeste inwoners van Madagaskar überhaupt geen elektriciteit hebben, dit terwijl het vroeg donker wordt.
• Kinderwagens en maxi-cosi’s kennen ze hier niet. Baby’s worden met behulp van een draagdoek (niet de geavanceerden die wij in Nederland kennen) op de rug van de moeder gedragen, overal naar toe. Ook zie je veel veel kinderen, die al dan niet net zelf kunnen lopen, met een draagdoek+baby op de rug. Borstvoeding geven in het openbaar is heel normaal in Madagaskar.

• Kinderprosititutie leeft in Madagaskar. Hier zagen wij als toerist weinig van, behalve posters wat her en der hangen om er aandacht aan te geven.
• Alleen bij grote resorts/hotels kun je met een kaart betalen, maar op de meeste plekken moet je contant betalen. Pinnen kan alleen met Visa en Mastercard, de pinautomaten zijn bewaakt. Locals betalen doormiddel van beltegoed. Deze kun je opladen in elk dorpje (door middel van contant betalen) en dit kun je overboeken naar diegene wie je geld verschuldigd bent. De meeste locals hebben alleen Facebook omdat telefoonbedrijven de rest van het sociale media hebben geblokkeerd.

Wij waren in maart/april in Madagaskar en kwamen er achter dat dit eigenlijk een goed moment is om te gaan. Het regenseizoen is dan net ten einde, er is veel groen en er staat veel eten in het gewas. Het weer is warm en er kan goed buiten geleefd worden. We begrepen dat als je later in het jaar komt, het dan veel droger en kouder is (voor de lokals). Overleven wordt dan veel lastiger omdat er dan veel minder eten is en veel meer kou.